به فرآیندی که در آن سلول ها در شرایط خاص و کنترل شده‌ای بیرون از محیط طبیعی خود رشد داده شوند، کشت سلول گفته می‌شود.
در واقع کشت سلولی به فرآیند کشت یوکاریوتی در یک محیط کشت گفته می‌شود که شرایط کشت برای هر نوع سلول متفاوت بوده و باید برای رشد بهتر آن این شرایط مهیا شود؛ اما به طور کلی می توان گفت که محیط های مصنوعی باید حاوی مواد مغذی مانند ویتامین ها، مواد معدنی، قندها، آمینو اسیدها، هورمون ها و گازها باشد. در این محیط همچنین باید شرایط فیزیکی و شیمیایی تنظیم شده تا سلول ها بهتر رشد کنند. با توجه به تفاوت گونه‌های سلول ها، نوعی از این سلول ها برای رشد نیاز به یک سطح دارند که با آن متصل شده و برخی دیگر می توانند به صورت شناور در محیط کشت رشد و نمو کنند.
کاربردهای کشت یاخته، مطالعه ی تکوین جانداران است. اینکه چگونه یک سلول لقاح یافته می تواند به جانداری پرسلولی تبدیل شود که هر یک از سلول های آن از نظر مورفولوژی در زیر میکروسکوپ و خصوصیات دیگر با هم متفاوت باشند. برای پاسخ به این سوال می توان این سلول لقاح یافته را در محیط آزمایشگاهی کشت داد و مراحل مختلف کشت سلول را بر اساس تکامل و تمایز آن بررسی نمود. با کمک کشت سلولی می توان سلول هایی تهیه نمود که در مراحل مختلف تمایز قرار دارند و به کمک هورمون ها و فاکتورهای رشد می توانند به سلول های دیگری متمایز شوند. به کمک کشت سلولی می توان سلول های همسانی تهیه نمود و فعالیت های داخل سلولی از قبیل تکثیرDNA، سنتز نسخه برداری از DNA، سنتز RNA و پروتئین و سایر جزئیات مربوط به متابولیسم را مطالعه کرد. همچنین می توان پس از اتصال مولکول های مختلف به گیرنده غشایی مربوطه، اتفاقات بعدی و جریانات داخل سلولی از قبیل جابجایی این کمپلکس ها، نوع پیام های داخل سلولی و نحوه انتقال پیام ها را بررسی نمود سلول های کشت داده شده را می توان در دمای بسیار پایین به صورت منجمد نگهداری نمود. چنین شرایطی باعث حفظ سرعت رشد یا ترکیب ژنتیکی این سلول ها خواهد شد و در زمان مناسب دوباره می توان این سلول ها را ذوب نموده و استفاده کرد. بدین ترتیب از پیر شدن سلول ها جلوگیری می شود و این در حالی است که در حال حاضر امکان جلوگیری از پیری حیوانات وجود ندارد. هنگام کار با حیوانات آزمایشگاهی بایستی به تغییرات سیستمیک ناشی از تأثیر هموستاز طبیعی حیوان و یا استرس ناشی از آزمایشات روی نتایج توجه داشت. در حالیکه استفاده از کشت سلولی این مشکل را بطور کامل مرتفع می کند. علاوه بر این، استاندارد نمودن آزمون های آزمایشگاهی نسبت به آزمون های روی موجودات زنده ساده تر و عملی تر است، بطوریکه در محیط های آزمایشگاهی کنترل عوامل فیزیکی و شیمیایی محیط زندگی سلول ها شامل اسیدیته، حرارت، فشار اسمزی و فشار گازهایی نظیر اکسیژن و دی اکسید کربن بسیار ساده تر است.
سلول‌ها می‌توانند با چندین روش برای کشت آزمایشگاهی (ex vivo) جداسازی شوند. سلول‌ها را می‌توان به آسانی از خون استخراج و خالص‌سازی کرد. با این حال، تنها سلول‌های سفید قادر هستند در محیط کشت رشد کنند. سلول‌های تک هسته‌ای می‌توانند به وسیله هضم آنزیمی از بافت‌های صاف آزاد شوند. از جمله مهم‌ترین آنزیم‌های مورد استفاده می‌توان به کلاژناز، تریپسین یا پروناز اشاره کرد که ماتریکس خارج سلولی را می‌شکنند.
آخرین دیدگاه‌ها